Bloed Geven

De Stichting Nationale Bloedbank van het Surinaamse Rode Kruis

Suriname telt momenteel ca. 6000 bloeddonoren. Er zijn minstens 7500 trouwe bloeddonoren nodig om aan de vraag van de ziekenhuizen te voldoen.
De Stichting Nationale Bloedbank van het Surinaamse Rode Kruis werd opgericht in 1941, maar stond toen bekend als de Bloedtransfusiedienst.
In 1997 onderging de Bloedtransfusiedienst een naamsverandering, in de naam die bekend is in de Surinaamse samenleving. De Bloedbank is een van de grootste programma’s van het Surinaamse Rode Kruis en wellicht de bekendste in de samenleving.

Veel gestelde vragen over bloed geven

Wanneer mag u geen bloed geven

Bloedbewerking

Informatie over het geven van veilig bloed

Bloed geven is een daad van menslievendheid

Waarom bloed geven?

In bijzondere situaties bijvoorbeeld bevallingen, operaties en ongevallen kan bloed door middel van een bloedtransfusie het leven van patiënten redden. Door vrijwillig, regelmatig en veilig bloed te doneren zorg je ervoor dat er bloed ter beschikking is. Een bloeddonor is eenieder, die vrijwillig, regelmatig en veilig bloed afstaat aan de bloedbank. Mannen mogen om de 10 weken & vrouwen om de 17 weken bloed afstaan. Om je aan te melden als nieuwe bloeddonor dien je tussen de leeftijd van 17 en 65 jaar oud te zijn. Bloeddonoren mogen doneren tot hun 75ste levensjaar.

Kan men bij bloeddonatie worden besmet?

Nee, de Bloedbank gebruikt voor alle bloedafnames nieuw en steriel wegwerp- materiaal. De naalden worden niet opnieuw gebruikt. De werkzaamheden geschieden volgens de bloedblankrichtlijnen.

Bloeddonoren worden niet betaald! Waarom moet een ontvanger dan voor bloed betalen?

De Bloedbank maakt kosten bij het werven van donoren, voor de bloedafname, het testen, de opslag en ook de afgifte aan de ziekenhuizen en er worden significante kosten gemaakt om het bloed veilig te maken.

Komen bloeddonoren in aanmerking voor restitutie indien ze zelf bloed nodig hebben?

Indien een bloeddonor elders geen aanspraak maakt op restitutie, komt hij/zij hiervoor wel in aanmerking. Vraag naar de voorwaarden!

Kan ik bloed van een bepaalde persoon/ donor toegediend krijgen?

Nee! De bloedbank doet niet aan “bestemde” donaties.

Keuring

De keuring dient om na te gaan of de donor geen nadelige gevolgen zal ondervinden bij het afstaan van bloed en/of het bloed geschikt is. 1. Bij een nieuwe donor worden na een keuringsgesprek, 2 buisjes bloed afgenomen voor onderzoek; Als de nieuwe donor wordt goedgekeurd mag hij/zij na 2 maanden de eerste donatie doen;
2. Bij elke bloeddonatie wordt na de keuring ongeveer 450 mL bloed afgenomen.
3. Bij een donor, die 2 jaar inactief is geweest, wordt 1 buisje bloed afgestaan en mag na 2 weken zijn/haar donorschap hervatten na herkeuring.
Belangrijk in het keuringsgesprek is dat de donor eerlijk antwoordt!! De keuringsarts/bloedafname medewerker benadrukt dat o.a. een veilig seksueel gedrag een belangrijke voorwaarde is voor het bloeddonorschap.
Personen met een risicovol seksueel gedrag worden niet geaccepteerd.

Nooit bloed geven indien een of meerdere van onderstaande situaties op u van toepassing zijn:

U drugs inspuit;
U meer dan één seksuele partner heeft;
Als man seks heeft gehad met een andere man;
Eens besmet bent (geweest) met Hepatitis B, Hepatitis C, HIV, HTLV en Syfilis;
Uw partner lijdt aan hemofilie (bloederziekte);
U eens leed of nu lijdt aan een kwaadaardige aandoening;
U lijdt aan sikkelcelanemie of u bent sikkelcel drager;
U niet op de hoogte gebracht wil worden van een afwijkende testuitslag.

Tijdelijk (6 maanden) geen bloed geven indien:

U recent incidenteel seks heeft gehad met een ander dan uw partner;
U recent seksueel actief bent geworden of een andere/nieuwe partner heeft;
U zich verwond heeft met een naald of een scherp voorwerp met bloed van een ander persoon;
U betaald heeft voor seks of u heeft laten betalen voor seks;
U huid-insnijdingen/tatoeages/piercings heeft of aan bloedrituelen heeft gedaan;
een bloedtransfusie heeft gehad

Bloedbewerking

Op de bewerkingsafdeling worden de eenheden bloed bewerkt tot de volgende bloedproducten: rode bloedcellen concentraten en plasma of bloedplaatjes concentraten.

Lab onderzoek

Bij elke bloeddonatie wordt het bloed onderzocht op ziekten die via het bloed overgedragen kunnen worden.
Ook vindt behalve de bloedgroepbepaling een onderzoek op antistoffen tegen rode bloedcellen plaats. Deze kunnen namelijk transfusiereacties veroorzaken bij de patiënt. Bij kruisproef problemen kan de bloedbank ook getypeerd bloed leveren aan de ziekenhuizen. Deze onderzoekingen zijn noodzakelijk voor een veilige bloedtransfusie.

Informatie over het geven van veilig bloed

Voor de ontvanger van bloed is het van groot belang dat hij/zij veilig bloed krijgt. Daarom wordt elke bloeddonatie onderzocht op:

1. Humaan Immuno-deficiëntie Virus (HIV)

Mensen, die seropositief zijn worden uiteraard afgekeurd als bloeddonor. Iemand die met HIV besmet is, kan zich nog jarenlang gezond voelen. Het is daarom belangrijk dat u zich niet als bloeddonor opgeeft of dat u zich als bloeddonor terugtrekt wanneer u meent risico te hebben gelopen op een hiv-besmetting.

2. Hepatitis B

Het hepatitis B-virus kan worden overgedragen door bloed-bloed contact, vb door naalden van drugsgebruikers. Verder door seksueel contact en bij de geboorte. Dit virus kan leverontsteking of geelzucht veroorzaken.

3. Hepatitis C

Het Hepatitis C-virus kan evenals het Hepatitis B-virus geelzucht veroorzaken.

4. Humaan T-cel Lymfotrope Virus (HTLV)

Mensen, die met HTLV zijn besmet, worden zelden ziek ervan. Soms kan na tientallen jaren een ruggenmergziekte, gepaard met verlammingsverschijnselen, ontstaan. In zeldzame gevallen kan een vorm van leukemie optreden.

5. Syfilis

Syfilis of Lues is een geslachtsziekte, die kan worden over-gebracht door seksueel con-tact, tijdens de zwangerschap van moeder op kind en/of via het bloed.

6. Chagas

De ziekte van Chagas is een infectieziekte, die wordt veroorzaakt door de parasiet Trypanosma Cruzi en kan ook via bloedtransfusie en moedermelk worden overgebracht. Wanneer uit onderzoek blijkt dat iemand met een van deze ziekteverwekkers besmet is, wordt de uitslag persoonlijk meegedeeld en wordt zijn/haar bloed vernietigd. Deze persoon wordt naar de huisarts doorverwezen.